Farby
W zależności od rodzaju rozpuszczalnika farby dzielimy na
wodne i rozpuszczalnikowe.
Farby emulsyjne (najczęściej stosowane z farb wodnych) są obecnie powszechnie stosowane do malowanie wnętrz. Szybko schną,
nie emitują szkodliwych substancji, a jedynie parę wodną.
Farby rozpuszczalnikowe są trwalsze od wodnych i odporniejsze na działanie czynników atmosferycznych, dlatego warto
malować nimi balkony, tarasy, okna i drzwi oraz lamperie.
Farby wodne:
1. emulsyjne (dyspersyjne) - łatwo się rozprowadzają, dobrze
kryją, szybko schną, są trwałe, tworzone przez nie powłoki są paroprzepuszczalne. Podstawowym składnikiem farb dyspersyjnych są
żywice akrylowe, winylowe lub lateksowe. To one decydują o cechach
użytkowych farby:
• winylowe - słabo przepuszczają parę wodną, pomalowana nimi
powierzchnia daje się łatwo zmywać, jednak przy intensywnym
szorowaniu powłoka zmywa się,
• akrylowe - odporne na czynniki chemiczne, lepiej przepuszczają
parę wodną i są trwalsze, można je zmywać i szorować, jednak połysk
farby powoduje, że widoczne są wszystkie nierówności,
• lateksowe - bardzo trwałe, dobrze przepuszczają parę wodną.
2. mineralne
• wapienne - spoiwem jest wapno gaszone, obecnie rzadko
używane,
• silikatowe (krzemianowe) - spoiwem jest szkło wodne,
• cementowe - spoiwem jest cement - używane do malowania
betonu.
3. klejowe - pomalowana nimi powierzchnia jest matowa i odporna na ścieranie, ale - w przypadku zabrudzenia - trudna do
oczyszczenia; farby te nie są zmywalne, obecnie rzadziej
stosowanie.
Farby rozpuszczalnikowe:
1. alkidowe (ftalowe) - tworzą twarde i odporne na działanie
warunków atmosferycznych powłoki; służą do malowania okien i drzwi,
elementów metalowych oraz ścian,
2. alkidowe - modyfikowane żywicami poliuretanowymi - są odporne na uszkodzenia mechaniczne; służą do malowania mebli lub
podłóg,
3. silikonowe - tworzą trwałe i szczelne powierzchnie (nie
przepuszczają wody); mogą być stosowane do malowania ścian w wilgotnych pomieszczeniach.
Przygotowując się do malowania należy:
• Wybrać kolor - warto skorzystać z wzorników - kart kolorów, które
można obejrzeć w większości punktów handlowych. Dokonując wyboru
należy uwzględnić takie czynniki jak: oświetlenie, kolor mebli i tapicerki, dywanów i wykładzin, przeznaczenie pomieszczenia. Należy
pamiętać, że:
- intensywne, ciemne kolory zmniejszają optycznie
pomieszczenie,
- jasne kolory powiększają je, dają poczucie optymizmu i bezpieczeñstwa,
- sufit i podłoga w ciemnym kolorze sprawiają, że pokój wydaje się
niższy,
- jedna ze ścian pomalowana na ciemny kolor będzie dawała w pomieszczeniu efekt "głębi".
• Wybrać rodzaj farby - zależy to przede wszystkim od przeznaczenia
pomieszczenia. Do malowania pomieszczeñ wewnątrz domu najczęściej
stosuje się wodorozcieñczalne farby akrylowe. Należy pamiętać, że
świeże farby nie wymagają rozcieñczania. Dopiero, gdy na skutek
złego przechowywania farba zgęstnieje, należy ją rozrzedzić wodą
lub odpowiednim rozcieñczalnikiem.
• Określić stan podłoża - ścian, które mają być malowane.
• Usunąć stare, zniszczone powłoki malarskie. Jeżeli pomieszczenie
było malowane farbą klejową, należy ją usunąć.
• W przypadku mocnej starej powłoki wystarczy ją umyć na przykład
wodą z mydłem lub specjalnym płynem.
• Pęknięcia, rysy i nierówności należy naprawić gipsem lub masą
szpachlową, można stosować również wzmacniającą siatkę z włókna
szklanego. Popularne ostatnio wygładzanie ścian masami szpachlowymi
gipsowo-akrylowymi można przeprowadzać jedynie w pomieszczeniach
nie ulegających zawilgoceniu i przemarzaniu.
• Zagrzybione ściany należy zabezpieczyć środkiem
grzybobójczym.
• W przypadku słabszych tynków należy zagruntować je płynem do
gruntowania ścian lub farbą podkładową.
• W przypadku nowych tynków wapiennych po okresie ich dojrzewania
(około 6 tygodni) należy zagruntować ścianę specjalną farbą do
gruntowania lub rozcieñczoną farbą emulsyjną - wygładza to tynk i zmniejsza chłonność.
• Nowe tynki gipsowe powinny być najpierw pokryte specjalnym
preparatem akrylowym do gruntowania, potem jedną warstwą farby
emulsyjnej do gruntowania i na koñcu warstwą farby emulsyjnej
nawierzchniowej.
• Obliczyć powierzchnię ścian do malowania - na podstawie
wydajności farby (podana jest zawsze na opakowaniu w l/m2) można określić jej potrzebną ilość.
• Kupić odpowiednie narzędzia - wałki, pędzle, szpachelki, papier
ścierny, kuwetę do nabierania farby, folię ochronną, taśmę malarską
do zabezpieczenia ram okiennych i ościeżnic drzwiowych. Farby
dostępne obecnie są przeznaczone przede wszystkim do malowania
wałkiem - mają strukturę tiksotropową (nie kapią).
Wałki - różnią się pomiędzy sobą średnicą i rodzajem
pokrycia - mogą być pokryte runem jagnięcym, sznurkiem lub pianką
nylonową, mogą też być z gąbki.
Pędzle - mogą być zrobione z włosia naturalnego lub
syntetycznego. Do farb wodorozcieñczalnych najlepiej stosować te z
włosiem syntetycznym, gdyż nie chłoną wody i ich końcówki nie
strzępią się.
