Izolacja akustyczna i wykończenie stropu
Izolacja
akustyczna stropu, a także jego ocieplenie
nie należy do
skomplikowanych czynności. Może za to przynieść domownikom
wymierne oszczędności oraz korzyści w postaci zwiększonego
komfortu życia. Najlepszą izolacyjnością akustyczną wyróżniają się stropy ciężkie, na przykład żelbetowe monolityczne. Nieco gorzej izolują akustycznie stropy gęstożebrowe, a najsłabsze pod tym względem są stropy drewniane. Jednak żaden strop nie będzie spełniał wymagań normowych, jeśli nie zastosuje się dodatkowej warstwy wyciszającej. Sposobem na poprawę
izolacyjności akustycznej stropów jest wykonanie np. podłogi
pływającej czy sufitu podwieszanego z warstwą izolacji z wełny
mineralnej o odpowiedniej grubości. Materiał
ten jest nie tylko dobrym izolatorem akustycznym, ale również
cieplnym. Ponadto wełna jest niepalna, więc zabezpiecza kondygnacje domu przed
rozprzestrzenianiem się ognia. Do izolacji akustycznej stropu stosuje się także płyty
ze styropianu elastycznego.
Izolacja akustyczna stropu
Izolacja
akustyczna a rodzaj stropu
Masywnie
wyglądający strop gęstożebrowy jest w środku pusty. Działa jak pudło
rezonansowe. Bardzo dobrze przenosi dźwięki uderzeniowe i powietrzne. Zawsze wymaga dodatkowej izolacji akustycznej – musi
być zaizolowany około 5-centymetrową warstwą wełny mineralnej
akustycznej lub styropianu elastycznego. Maty lub płyty muszą być
ułożone szczelnie, a wzdłuż ścian należy położyć oddzielny
pasek z materiału użytego do izolacji grubości 1-2 cm. W stropach
monolitycznych zawsze jest przewidziana 3-5-centymetrowa warstwa
izolacji ze styropianu lub wełny – chociaż przyjmuje się, że
stropy grubości od 14 cm spełniają wymagania co do izolacyjności
akustycznej od dźwięków powietrznych. Warstwę akustyczną
chroniącą zwłaszcza przed dźwiękami uderzeniowymi układa się jak tak samo jak w przypadku stropów gęstożebrowych. Jeśli
zdecydowaliśmy się na strop drewniany musimy wykonać grubą
warstwę izolacji akustycznej, gdyż łatwo przenosi on drgania i dźwięki uderzeniowe. W konstrukcji między belkami umieszcza się
zazwyczaj wełnę mineralną, ale możemy także użyć wełny
drzewnej, styropianu, keramzytu czy perlitu. Grubość warstwy
akustycznej wynosi około 15 cm.
Podłoga
pływająca
Podłoga
pływająca, czyli oddzielona od wszystkich elementów
konstrukcyjnych, jest najłatwiejszym sposobem na wyciszenie stropu.
Materiał izolacyjny układa się na paroizolacji lub bezpośrednio
na podłożu, przykrywa folią ochronną i dociska płytą betonową
grubości 4-5 cm. Aby zapobiec przenoszeniu dźwięków przez z posadzki na konstrukcję ścian, a przez to do innych pomieszczeń,
trzeba wykonać dylatacje brzegowe. Na takiej posadzce – oczywiście z odstępem od ścian – układa się okładzinę podłogową, np.
płytki ceramiczne czy panele. Ułożenie wykładziny dywanowej
stanowi dodatkowe wyciszenie, ponieważ ogranicza ona rozchodzenie
się drgań w warstwie pokrycia. Jako podłoga pływająca
wykorzystywane są również lekkie konstrukcje podłogowe z warstwą
izolacyjną w postaci cienkich płyt pilśniowych czy pianki
polietylenowej. Jednak mają one gorsze parametry izolacyjności
akustycznej.
Montaż sufitu podwieszanego
Wykończenie
stropu
Stropy
żelbetowe w domach jednorodzinnych od spodu najczęściej wykańcza
się tynkiem. Drugim chętnie stosowanym rozwiązaniem jest
sufit podwieszany – jego konstrukcję stanowi ruszt wykonany z profili metalowych. Do rusztu montuje się płyty gipsowo-kartonowe o gładkiej powierzchni. Takie rozwiązanie pozwala praktycznie
dowolnie formować kształt sufitu. Stropy drewniane również można wykończyć
od spodu sufitem podwieszanym – osłoni on ich elementy
konstrukcyjne. Innym rozwiązaniem jest pozostawienie nieosłoniętej
konstrukcji stropu drewnianego, co ma walory dekoracyjne. Takie
rozwiązanie wymusza jego bardzo precyzyjne wykonanie. Warto też w takim przypadku do budowy stropu zastosować lite drewno.Zdjęcia: Knauf, Fotolia.com