Izolacja tarasów w tradycyjnym układzie warstw, z wykończeniem okładziną ceramiczną
Płyta nośna tarasuW przypadku braku spadku na płytach konstrukcyjnych należy wykonać dodatkową wylewkę spadkową. Wylewka spadkowa powinna być wykonana z betonu o takiej samej klasie co płyta konstrukcyjna. Minimalna grubość wylewki spadkowej powinna wynosić 3,5 cm (w najcieńszym miejscu przy krawędzi). Jeżeli warstwa niwelacyjna musi mieć mniejszą grubość, nawet miejscowo, tani beton musimy zastąpić wyższej jakości mieszanką typu PCC, np. IZOHAN renobud R-103 lub R-104 z warstwą sczepną IZOHAN renobud R-102. W ich przypadku grubość warstwy niwelacyjnej ograniczona jest grubością ziaren. Zaleca się, aby spadek tarasu, w celu zapewnienia niezakłóconego spływu wody, wynosił 1,5-2%.
Warstwa paroizolacjiJest to bariera zapobiegająca przedostawaniu się pary wodnej z pomieszczeń wewnątrz budynku do strefy punktu rosy – strefy temperatury, przy której następuje skraplanie się pary wodnej. Brak paroizolacji jest częstą przyczyną zawilgocenia sufitów w wyniku kondensacji pary wodnej pod warstwą wodoszczelną, co tworzy wrażenie nieszczelności tarasu.Funkcję paroizolacji mogą spełniać np. zgrzewalne papy paroizolacyjne, membrany typu EPDM lub grubowarstwowe masy bitumiczne KMB np. IZOHAN IZOBUD WM.
Warstwa termoizolacyjnaIzolacja termiczna przeciwdziała wykraplaniu się pary wodnej pod paroizolacją (przenosi punkt rosy powyżej paroizolacji), ogranicza ruchy konstrukcji nośnej z ukształtowanym spadkiem, zimą ogranicza utratę ciepła z pomieszczeń usytuowanych pod tarasem, a latem nadmierne ich ogrzewanie, powinna też mieć zdolność do przenoszenia obciążeń przewidzianych przy użytkowaniu tarasu (wytrz. na ściskanie min. 200 kPa).Grubość izolacji zależy od rodzaju znajdującego się poniżej pomieszczenia (grubość powinno dobierać się na podstawie PN-EN ISO 6946:2008. Nad pomieszczeniem ogrzewanym powinna wynosić co najmniej 12 cm.
Warstwa dociskowaZadaniem warstwy dociskowej jest wytworzenie podłoża pod hydroizolację oraz warstwy nawierzchniowe. Warstwa ta powinna mieć stałą grubość i kompensować odkształcenia konstrukcji oraz odkształcenia termiczne. Przy zróżnicowanych grubościach proces wysychania płyty jest nierówny i w wyniku tego skurcz wiązania jest różny w różnych miejscach. Jako minimalną grubość jastrychu należy przyjąć 4 cm, w praktyce najczęściej spotyka się 5-6 cm. Podkłady tarasów z uwagi na skurcz i charakter obciążeń są zbrojone siatkami lub/i zbrojeniem rozproszonym. Wykonując warstwy jastrychu koniecznie trzeba pamiętać o wykonaniu prawidłowych dylatacji: obwodowych i wymuszonych (przeciwskurczowych).
Warstwa hydroizolacjiPowinna zabezpieczyć warstwy spodnie przed migracją wilgoci, a dzięki swej elastyczności kompensować ruchy podłoża wywołane odkształceniami termicznymi. Na czyste, matowo-wilgotne podłoże nanosi się cienką, kontaktową warstwę IZOHAN szczelnego tarasu, w celu zamknięcia porów w podłożu. Po naniesieniu należy odczekać ok. 3-4 godzin aby warstwa wyschła, a następnie nałożyć właściwą warstwę tak, aby cała powłoka miała 2 mm grubości (zużycie 3,0 kg/m2). Szczególnej uwagi wymaga przygotowanie podłoża na złączach elementów pionowych z powierzchnią tarasów, zabezpieczenia dylatacji oraz miejsc przy obróbkach blacharskich. W miejsca te wtapia się w hydroizolacje taśmy uszczelniające.Zastosowanie IZOHAN szczelnego tarasu, który jest produkowany na bazie cementów modyfikowanych polimerami, pozwala na wykonanie okładzin ceramicznych bezpośrednio na powłoce izolacyjnej. Z uwagi na wysoką elastyczność powłoki wymaga się stosowania klejów wysokoelastycznych.
Wykładziny tarasuNajpopularniejszym materiałem do wykończenia tarasu są okładziny ceramiczne. Płytki powinny być dobrane do warunków użytkowania przede wszystkim z uwagi na nasiąkliwość (najlepiej z I grupy o E<3%), a w dalszej kolejności ze względu na odporność na ścieranie oraz na klasę poślizgowości. Do klejenia okładziny ceramicznej konieczne jest zastosowanie kleju wysokoelastycznego, mrozoodpornego, np. IZOHAN renobud C-502. Klej najlepiej nanosić rozprowadzając go najpierw zębatą stroną pacy, na podłożu, a następnie gładką stroną packi na spodnią powierzchnię płytek. Technika ta zapewnia wymagane 100% pokrycie płytek klejem, co zapobiega wnikaniu i gromadzeniu się wody pomiędzy nimi, a izolacją. Po całkowitym wyschnięciu kleju można przystąpić do wypełniania szczelin masą fugową, np. IZOHAN renobud C-503. Szerokość spoin powinna wynosić min. 5mm. Małgorzata Kłapkowska
