Klinkier na elewacji
Elewacja z klinkieru może być wykonana zarówno z cegieł, jak i płytek.
Należą one do najtrwalszych materiałów elewacyjnych. Jednak
elewacja z klinkieru w postaci cegieł wymaga zaplanowania już na
etapie projektu domu. Cegła
klinkierowa jest stosowana
bowiem jako wierzchnia warstwa ściany trójwarstwowej, natomiast
płytki klinkierowe (najczęściej
grubości od 9 do 15 mm) są znacznie bardziej uniwersalne, można je
układać zarówno na ścianach trój-, jak i jedno- i dwuwarstwowych.
Zaletą klinkieru są nie tylko walory estetyczne, ale też wyjątkowa
odporność na uszkodzenia mechaniczne, warunki atmosferyczne i zabrudzenia. Dlatego tak chętnie klinkier wykorzystuje się przy
drzwiach wejściowych, do wykończenia cokołów, narożników domu, a także podokienników. Chociaż nie należy on do najtańszych
materiałów elewacyjnych, daje gwarancję, że nawet po latach
elewacja z klinkieru będzie dobrze wyglądała. Pamiętajmy, że
wszystkie rodzaje cegieł stosowanych na elewacji mogą być pełne
lub drążone i szczelinowe – są wtedy tańsze i lżejsze. Mniej
zapłacimy także za płytki elewacyjne. Przykleja się je do ściany
mrozoodporną zaprawą.
Elewacja z klinkieru – efektowna, zdrowa i trwałaPodstawowym
surowcem do wyrobu klinkieru jest glina. Jej naturalność sprawia,
że wykonane z niej produkty są paroporzepuszczalne. Jego zaletą
jest mrozoodporność –
wytrzymuje co najmniej 25 cykli zamrażania i odmrażania – jest
więc nie tylko odporny na mróz, ale także inne niekorzystne
warunki atmosferyczne. O trwałości klinkieru świadczy niska
nasiąkliwość, która maksymalnie
osiąga 6% oraz bardzo wysoka temperatura wypalania wynosząca ok.
1000oC,
której klinkier zawdzięcza także swoją niepalność.
Cegły klinkierowe produkowane są w
klasach wytrzymałości: 25, 30 i 35 – im wyższa liczba, tym
większa wytrzymałość mechaniczna i niższa nasiąkliwość
klinkieru. Jego odporność na warunki atmosferyczne podnosi dobór
gliny wysokiej jakości – bez margla i ze śladową ilością soli.
Glina decyduje także w dużym stopniu o atrakcyjnej kolorystyce
klinkieru – od tradycyjnej
ceglastej gamy barw przez pastelowe żółcienie i kremy po
czekoladowy brąz oraz grafit. Na elewacje z klinkieru można także
wykorzystać produkty melanżowe które powstają dzięki pokryciu
warstwą angoby lub szkliwa. W ten sposób uzyskuje się nie tylko
wyroby cieniowane, ale także elementy o nietypowej dla tego
materiału kolorystyce, np. niebieskiej, zielonej czy jaskrawo
żółtej.Klinkier na
elewacji nowoczesnych i tradycyjnych domówKlinkierem można
okładać całe powierzchnie ścian. Materiał ten jest doskonałym
środkiem służącym do wydobycia urody bryły domu. Takie jego
zastosowanie ma długą tradycję – stare ceglane
elewacje można podziwiać na
Śląsku, Mazurach czy Pomorzu, gdzie można podziwiać różnorodność
stosowanych w przeszłości wiązań i kunszt murarski starych
mistrzów. Ale klinkier doskonale wpisuje się również w koncepcję
nowoczesnego budownictwa. Bardzo dobrze wyglądają elewacje z klinkieru domów zaprojektowanych na planie
wydłużonego prostokąta lub liter L i T, przykrytych dachem
dwuspadowym. W ceglanej oprawie
równie dobrze prezentują się rozłożyste budynki przykryte dachem o niewielkim spadku, o charakterystycznym szerokim okapie inspirowane
budynkami F. L. Wrighta. To materiał równie chętnie wykorzystywany
do wykończenia kostek inspirowanych modernizmem. Klinkier jest
wówczas głównym elementem dekoracyjnym budynku.
Klinkier na
ścianach – gra kolorem i fakturąUrodę elewacji
buduje w dużym stopniu kolorystyka i faktura klinkieru. Duże
powierzchnie ścian wykończonych tym materiałem mogą być zbyt
masywne i przytłaczające. Można tego uniknąć poprzez użycie
skontrastowanych z klinkierem kolorystycznie spoin. Takie zestawienie
sprawi, że ściany będą wyglądały optycznie lżej i jaśniej.
Kolor spoin nie powinien być bardzo kontrastowy w stosunku do barwy
klinkieru, chyba że chcemy w ten sposób podkreślić jakiś efekt
wynikający z całości projektu. Zróżnicowanie można też uzyskać
łącząc na elewacji różne kolory
klinkieru, a także odcienie –
przeważnie w strefie parteru używa się ciemniejszej barwy, która
jest cięższa optycznie, a w wyższych partiach ścian jaśniejszej.
Dobrym sposobem jest także zestawianie na ścianie faktur, np.
gładkiej i ryflowanej czy też strukturyzowanej. Można także
zróżnicować elewacje jednocześnie kolorem i fakturą – ważny
jest wówczas element wiążący np. ta sama tonacja kolorystyczna czy też identyczna kolorystyka spoin. Dobrym środkiem do
przełamania monotonii klinkierowej ściany jest zastosowanie różnych
typów wiązań,
jest to powszechne np. przy wyróżnianiu strefy poddasza gzymsem.Klinkier na
fragmentach elewacjiJeśli nie
decydujemy się na wykończenie klinkierem całych ścian domu, warto
wykorzystać go na fragmentach elewacji. Za
sprawą tego materiału możemy podkreślić urodę detali
architektonicznych, takich jak wykusze czy ryzality. Klinkier użyty
jedynie na fragmentach elewacji może także posłużyć
zdynamizowaniu monotonnej bryły domu.
Wysokie parametry
techniczne klinkieru
sprawiają, że to doskonały materiał zabezpieczający miejsca
szczególnie podatne na zabrudzenia i uszkodzenia mechaniczne. Poza
tym doskonale połączy on dom z otoczeniem. Z tych względów często
stosuje się go w strefie parteru. Zastosowanie klinkieru jedynie w tej partii domu jest również dobrym środkiem do poprawienia
proporcji budynku, np. jego optycznego obniżenia. Często wyróżnia
się nim tylko strefę wejścia i układa się go jedynie na ścianie
wokół drzwi wejściowych i na podeście oraz schodach prowadzących
do domu. Użycie klinkieru można ograniczyć też do cokołu lub
narożników domu. Chętnie stosuje się go także do wykończenia
komina. Klinkier skutecznie chroni miejsca narażone na zamakanie,
takie jak ściany szczytowe budynków bez okapu i parapety
zewnętrzne.
zdjęcia: Wienerberger, fotolia.com