Sprawna wentylacja w łazience
Nieprawidłowo
działająca wentylacja w łazience może przynieść fatalne skutki.
Unosząca się w powietrzu po każdej kąpieli
para wodna osiada na okładzinach i sprzętach łazienkowych,
prowadząc do ich uszkodzenia i powstawania pleśni oraz grzybów.
Wilgoć powstaje w dużych ilościach
także podczas prania czy suszenia.
Pojawiające się często na powierzchni
ścian oraz fug pleśnie i grzyby, które wpływają negatywnie nie tylko na
estetykę tego pomieszczenia – są również bardzo niebezpieczne
dla zdrowia ludzi, szczególnie u małych
dzieci mogą powodować poważne schorzenia układu oddechowego oraz
alergie. Obniżają naszą odporność,
mogą prowadzić do chorób układu oddechowego i innych
dolegliwości. Ponadto, zadomowionych w łazience pleśni i grzybów
trudno się pozbyć. Lepiej więc wcześniej pomyśleć o rozwiązaniach, które poprawią cyrkulację powietrza w tym
pomieszczeniu.
Wentylacja
w łazience – grawitacyjna czy
mechanicznaAby
nie dopuścić do nadmiernie utrzymującej się w łazience
wilgotności, która prowadzi do powstawania grzybów i pleśni,
należy zapewnić w tym pomieszczeniu regularną wymianę zużytego,
zanieczyszczonego powietrza na świeże – napływające do domu z zewnątrz. Według przepisów wentylacja w łazience powinna być
wywiewna. Może być ona naturalna (nazywana też
grawitacyjną) lub mechaniczna. Działanie wentylacji
grawitacyjnej napędza ciąg kominowy, powstały w wyniku różnicy
gęstości chłodniejszego powietrza, napływającego do wnętrza
domu np. przez nawiewniki okienne oraz cieplejszego powietrza
znajdującego się wewnątrz domu. W przypadku wentylacji
mechanicznej obieg powietrza wymuszają specjalnie zamontowane w tym
celu wentylatory.
Nowoczesny wentylator łazienkowy
Grawitacyjna
wentylacja w łazienceW
domach jednorodzinnych najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest
wyciągowa wentylacja grawitacyjna. Zużyte powietrze jest usuwane na
zewnątrz przez kratkę, umieszczoną w kanale wentylacyjnym w łazience.
Jest ono wypychane przez powietrze napływające do domu –
najczęściej przez zamontowane w innych pomieszczeniach nawiewniki
okienne. Takich nawiewników nie instaluje się łazience, gdyż
mogły zakłócać pracę urządzeń w innych pomieszczeniach.
Ponadto powodowałyby napływ do łazienki świeżego, chłodnego
powietrza, co skutkowałoby dyskomfortem osoby wychodzącej właśnie z kąpieli. Ważne jest także
umieszczenie kratki wentylacyjnej. Musi być usytuowana jak najbliżej
sufitu – jej górna krawędź nie
może być niżej niż 15 cm od sufitu.
Taka lokalizacja umożliwia powietrzu niczym niezakłócony napływ
do kanału. Nie należy stosować kratek wyposażonych w siatki
ochronne zabezpieczające przed insektami, ponieważ gęsta siatka
będzie utrudniała przepływ powietrza.
Aby
świeże powietrze mogło swobodnie przepływać z innych pomieszczeń
do łazienki, jej drzwi powinny mieć
specjalne otwory wentylacyjne o minimalnym przekroju 200 m2.
Innym rozwiązaniem jest zapewnienie szczeliny wentylacyjnej pod
drzwiami (powinna mieć ona co najmniej 2 cm wysokości). Taką
szczelinę można uzyskać, podcinając od dołu skrzydło drzwi.
Otwory muszą znajdować się w dolne
części drzwi.
Wentylacja w
łazience z wentylatoremNiekiedy
jednak okazuje się, mimo że zapewniono napływ świeżego
powietrza, wentylacja w łazience nie działa tak jak powinna lub jej
działanie jest niewystarczające. Ma to zwykle miejsce latem, gdy
różnica temperatur na zewnątrz i wewnątrz domu jest niewielka.
Wówczas grawitacyjna wentylacja w łazience i nie tylko może
zupełnie ustać. Rozwiązaniem w tej sytuacji jest montaż
wentylatora wyciągowego. To niewielkie i niedrogie urządzenie instaluje się najczęściej na
wlocie do kanału wentylacyjnego – zamiast kratki. Aby można było
korzystać z wentylatora, trzeba doprowadzić do niego prąd.
Wentylator może pracować w sposób ciągły, możemy go włączać
podczas użytkowania łazienki bądź kiedy nagromadzi się w niej
nadmiar pary wodnej. Wybierając urządzenie, zwróćmy uwagę na
jego wydajność, czyli natężenie przepływu powietrza –
najczęściej wynosi ona 100-250 m3/h.
100 m3/h
jest wystarczająca, aby w miarę szybko usunąć parę wodną z
łazienki o powierzchni 6 m2.
Zwróćmy także uwagę na głośność pracy wentylatora, bo jego
szum może być irytujący – za ciche, uznaje się takie
urządzenia, które pracują z głośnością poniżej 35 dB.Należy
jednak pamiętać, że ze względów bezpieczeństwa wentylatora
wyciągowego nie można instalować w łazience, w której znajduje
kocioł gazowy (lub zasilany innym paliwem) z otwartą komorą
spalania. W takim pomieszczeniu
wentylator może zasysać spaliny z kanału spalinowego. Jeśli
zamierzamy umieścić wentylator w kabinie prysznicowej lub tuż nad
nią, należy wybrać model ze szczelną obudową, najlepiej na
napięcie 12 V zamiast 230 V.
Dekoracyjny wentylator łazienkowy
Wentylacja
w łazience zgodnie z przepisamiZgodnie z przepisami normy PN-83/B-03430 w łazience z wentylacją
grawitacyjną należy zapewnić takie warunki, aby kanał
wentylacyjny usuwał na zewnątrz:50
m3/h (w łazienkach lub bez),30
m3/h dla oddzielnego ustępu.Aby
spełnić ten warunek, pole przekroju kanału wentylacyjnego nie
może być mniejsze niż 0,016 m2 (najmniejszy
wymiar kanału prostokątnego to 10 cm, średnica kanału okrągłego to co najmniej 15 cm). Długość kanały wentylacyjnego powinna
wynosić minimum 2 m. Pamiętajmy, że do poszczególnych kanałów
wentylacyjnych powinny być podłączone jedynie pomieszczenia o tym
samym przeznaczeniu.Przepisy
określają także, kiedy można stosować wentylację grawitacyjną, a kiedy mechaniczną. Łazienka może być wentylowana w sposób
naturalny tylko w przypadku, gdy jej kubatura jest większa niż 6,5
m3. Gdy pomieszczenie jest mniejsze,
musimy zastosować wentylację mechaniczną. Ponadto, jeżeli
łazienka jest wentylowana naturalnie, a jej kubatura jest mniejsza
niż 8 m3, nie wolno w niej instalować żadnych urządzeń
gazowych, które pobierają powietrze do spalania z pomieszczenia. W takim przypadku możliwy jest jedynie montaż urządzenia z zamkniętą
komorą spalania. To ważne, ponieważ urządzenie z otwartą komorą
spalania pobierają powietrze z otoczenia, a przy niedostatecznej
ilości tlenu, spalanie przebiega nieprawidłowo i może zacząć
wydzielać się trujący tlenek węgla. Niestety jest bezbarwny i bezzapachowy, zatrucie nim może skończyć się śmiertelnie.
Zdjęcia: Dospel